Είναι ένας μικρός αρωματικός μεσογειακός θάμνος κν. θρούμπι, θρούμπα, που ανήκει στα εποχιακώς διμορφικά φυτά, που ονομάζονται φρύγανα. Αυτά έχουν μεγαλύτερα φύλλα τον χειμώνα, ενώ το καλοκαίρι τα μικραίνουν ή τα ρίχνουν, για να μειώσουν την φυλλική επιφάνεια και έτσι την απώλεια νερού μέσω της διαπνοής. Προτιμά ασβεστολιθικά εδάφη. Επειδή το θεωρούσαν αφροδισιακό, είχε απαγορευτεί από τους μοναχούς να το καλλιεργούν. Το αρχαίο της όνομα ήταν «Θύμβρα» (η) /«Θύμβρη» (η).
ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΕΣ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΕΣ ΧΡΗΣΕΙΣ
Ο πατέρας της Ιατρικής Ιπποκράτης (460-377 π.Χ.) θεωρεί πως θερμαίνει μα αποβάλλει επίσης τις χολικές ύλες και πως επιτρέπεται σε περιπτώσεις πνευμονικής φθίσης. Το χρησιμοποίησε σε κυνάγχη, σε πνευμονικό απόστημα, σε πνευμονική αποπληξία και γενικά για παθήσεις της μήτρας.
Το αφέψημά του με μέλι χρησιμοποιείται παραδοσιακά από τους ασθματικούς και ως ανθελμινθικό, εμμηναγωγό, διουρητικό. Σε κατάπλασμα με ξύδι καταπραΰνει τα πρόσφατα οιδήματα και διαλύει τους θρόμβους του αίματος. Όταν προστίθεται στην τροφή ωφελεί τους αμβλυωπούντες. Ο θυμβρίτης οίνος (κρασί με θρούμπι) ενδείκνυται σε δυσπεψία, ανορεξία και σε υποχονδριακούς πόνους.
Το θρούμπι έχει θερμαντική δράση κι επιδρά στο κυκλοφοριακό σύστημα, γεγονός που το καθιστά μια εξαιρετική προσθήκη (σε χαμηλά επίπεδα) σε μίγματα για μασάζ για την αρθρίτιδα και τους ρευματισμούς. Μετριάζει τον πόνο των μυών και των αρθρώσεων.
Το αιθέριο έλαιο του έχει ακαρεοκτόνο δράση και χρησιμοποιείται στη θεραπεία μυκητιάσεων κυρίως των νυχιών.
ΑΛΛΕΣ ΧΡΗΣΕΙΣ
Οι νεαροί βλαστοί, τα φύλλα και τα άνθη χρησιμοποιούνται ως άρτυμα σε σαλάτες, σάλτσες και φαγητά (σούπες, κρέατα, ψάρια, ομελέτες αλλά και όσπρια, αφού δρα κατά του φουσκώματος). Ιδανικά ταιριάζει στις σάλτσες για πίτσες. Στα αρχαία χρόνια έφτιαχναν με αυτό ξιδάτη σάλτσα. Μια εύκολη λύση είναι ο αρωματισμός λαδιού ή/και ξυδιού με θρούμπι, αν τοποθετήσουμε κλαδιά του φυτού στις αντίστοιχες φιάλες. Μια πολύ πιο ακριβή μέθοδος είναι το ψέκασμα των τροφών που θέλουμε, ακόμη και ψωμιού με αιθέριο έλαιο, το οποίο επίσης χρησιμοποιείται σε λικέρ.
Στον Λίβανο πίνουν το αφέψημά του ως τσάι, ενώ το αιθέριο έλαιο αξιοποιείται και στην αρωματοποιία.
Όμορφο μυρωδικό σε γλάστρα στο μπαλκόνι μας αλλά και σε βραχόκηπους και «μεσογειακούς» κήπους.
